బాలకృష్ణుని దర్శనానికి శివుని ఆరాటం: అపురూప హరిహర కలయిక
ఒకరు లయకారుడు, భస్మధారి, మహా యోగి అయిన పరమశివుడు. మరొకరు గోకులంలో వెన్న దొంగిలిస్తూ, అల్లరి చేసే ఒక పసికందు. ఆ భోళాశంకరుడు, కైలాసాన్ని వదిలి, గోకులంలోని ఒక పసివాడిని చూడాలని ఎందుకు అనుకున్నాడు? ఆ పసివాడు సాక్షాత్తూ శ్రీకృష్ణుడు, ఆ యోగి సాక్షాత్తూ పరమశివుడు. గర్గ సంహిత (బలభద్ర ఖండంలో) మరియు బ్రహ్మవైవర్త పురాణం వంటి అనేక పురాణాలు ఈ అపురూప హరిహర కలయిక గురించిన మధురమైన ఘట్టాన్ని వర్ణించాయి. ఆ కథేంటో తెలుసుకుందాం.
బాలకృష్ణుని రూపంపై శివుని ఆరాటం
సనాతన ధర్మంలో హరి (విష్ణువు), హరుడు (శివుడు) వేరు కాదు, ఇద్దరూ ఒకటే తత్వం. ఒకరు స్థితికారుడైతే, మరొకరు లయకారుడు. శ్రీ మహా విష్ణువు యొక్క ప్రతి అవతారాన్ని పరమశివుడు ఎంతగానో ఆరాధిస్తాడు. ముఖ్యంగా, శ్రీరామావతారంలో, శివుడే హనుమంతునిగా అవతరించి, తన స్వామికి సేవ చేసుకున్నాడు.
అలాగే, శ్రీకృష్ణావతారం గురించి తెలిసినప్పటి నుండి, ముఖ్యంగా ఆ పరమాత్మ గోకులంలో బాలకృష్ణుడిగా లీలలు చేస్తున్నాడని విన్నప్పటి నుండి, పరమశివునికి ఆ బాల రూపాన్ని, ఆ దివ్య మంగళ స్వరూపాన్ని కళ్లారా చూడాలన్న అంతులేని కోరిక కలిగింది. తన స్వామి పసికందుగా ఎలా ఉన్నాడో, ఆ బాల లీలలను ఎలా చేస్తున్నాడో చూడాలని తపించిపోయాడు. ఆ ఆరాటం ఎంత తీవ్రంగా ఉందంటే, ఆయన తన నివాసమైన కైలాసాన్ని వదిలి, గోకులానికి బయలుదేరాడు.
నందుని వాకిట జటాధారి యోగి
పరమశివుడు తన నిజరూపంలో వెళితే, గోకులంలోని ప్రజలు ఆ తేజస్సును తట్టుకోలేరు. అందుకే, ఆయన ఒక సాధారణ యోగి, సన్యాసి వేషాన్ని ధరించాడు. కానీ, ఆయన వేషం ఎలా ఉందంటే - జటాజూధారి (చింపిరి జుట్టు), మెడలో సర్పాలు, ఒంటినిండా బూడిద (విభూది), పులి చర్మం, చేతిలో త్రిశూలం, ఢమరుకం. ఈ భయంకరమైన అఘోరా రూపంలో, ఆయన భాద్రపద శుక్ల పక్ష ద్వాదశి నాడు, నందుని ఇంటి వాకిట నిలబడి, "అలఖ్ నిరంజన్! భిక్షాందేహి!" అని గంభీరంగా పలికాడు.
ఆ శబ్దానికి, ఆ వింతైన, భయంకరమైన రూపాన్ని చూసిన యశోదమ్మ మొదట కొంచెం జడుసుకుంది. ఆమె ఆ యోగికి నమస్కరించి, భిక్షగా పాలు, వెన్న, ధాన్యం తీసుకువచ్చి సమర్పించడానికి సిద్ధపడింది.
యశోదమ్మ భయం: "నా కన్నయ్య భయపడతాడు!"
యోగికి భిక్ష ఇవ్వబోతుండగా, శివుడు, "తల్లీ! నాకీ ధాన్యం, పాలు వద్దు. నీ గృహంలో ఉన్న ఆ పసిబాలుడిని ఒక్కసారి నాకు చూపించు. ఆ బాలకృష్ణుని దర్శనం కోసమే నేను కైలాసం నుండి వచ్చాను. ఆయన దర్శనమే నాకు అసలైన భిక్ష," అని అడిగాడు.
ఆ మాట వినగానే యశోదమ్మ ఒక్కసారిగా భయపడింది. ఇంత భయంకరంగా ఉన్న ఈ సన్యాసిని చూస్తే, వెన్నముద్దలాంటి తన సుకుమారుడు, తన కన్నయ్య భయపడిపోతాడేమోనని ఆ మాతృ హృదయం ఆందోళన చెందింది. "స్వామీ! మీరు చూస్తేనే భయంకరంగా ఉన్నారు. మిమ్మల్ని చూసి నా పసివాడు జడుసుకుంటాడు. దయచేసి మమ్మల్ని క్షమించి, ఈ భిక్ష స్వీకరించి వెళ్ళండి. నా బాబును చూపించడం కుదరదు," అని సున్నితంగా తిరస్కరించింది.
బాలకృష్ణుని లీల మరియు అపురూప కలయిక
శివుడు నవ్వి, "తల్లీ! నేను ఆ బాలుడిని చూడకుండా ఇక్కడి నుండి కదలను. నీ ఇంటి ముందే ధ్యానంలో కూర్చుంటాను," అని చెప్పి, నందుని ఇంటి వాకిటనే ఆసనం వేసి, కళ్లు మూసుకుని ధ్యానంలోకి వెళ్లిపోయాడు.
శివుడు అలా ధ్యానంలోకి వెళ్లిన మరుక్షణం, లోపల ఉయ్యాలలో ఆడుకుంటున్న బాలకృష్ణుడు అకస్మాత్తుగా గట్టిగా ఏడవడం ప్రారంభించాడు. యశోదమ్మ ఎంత ప్రయత్నించినా, లాలించినా, పాలు పట్టినా కన్నయ్య ఏడుపు ఆపలేదు. గోకులంలోని గోపికలందరూ చేరారు, ఎవరెన్ని చేసినా కృష్ణుడు ఏడుస్తూనే ఉన్నాడు. అప్పుడు, ఒక వృద్ధురాలైన గోపిక యశోదతో ఇలా అంది, "యశోదా! బయట ఎవరో గొప్ప తపశ్శాలి, యోగి వచ్చి, నీ కుమారుడిని చూడాలని అడిగాడట. నీవు కాదన్నావట. బహుశా, ఆ మహనీయుని మనసు కష్టపెట్టడం వల్లే, ఆయన 'దృష్టి' తగిలి కన్నయ్య ఏడుస్తున్నాడేమో. వెంటనే ఆ యోగిని లోపలికి పిలిచి, బాబును చూపించు. ఆయన ఆశీర్వదిస్తే బహుశా ఏడుపు ఆపుతాడేమో," అని సలహా ఇచ్చింది.
ఆందోళనలో ఉన్న యశోదకు ఆ మాటలే సరైనవిగా అనిపించాయి. వెంటనే బయటకు వెళ్లి, ధ్యానంలో ఉన్న ఆ యోగి పాదాలకు నమస్కరించి, "స్వామీ! నా తప్పును మన్నించండి. లోపలికి రండి, నా కుమారుడిని చూడండి," అని ప్రార్థించింది.
పరమశివుడు కళ్లు తెరిచి, చిరునవ్వుతో లోపలికి అడుగుపెట్టాడు. ఏడుస్తున్న బాలకృష్ణుని ఉయ్యాల వద్దకు చేరుకున్నాడు. ఆ జటాజూధారి అయిన యోగి, ఆ పసికందు వైపు చూడగానే... అప్పటివరకు బిగ్గరగా ఏడుస్తున్న బాలకృష్ణుడు ఒక్కసారిగా ఏడుపు ఆపి, గలగలా నవ్వడం ప్రారంభించాడు! ఆ అపురూప దృశ్యాన్ని చూసి యశోద, గోపికలు ఆశ్చర్యపోయారు. హరి (కృష్ణుడు), హరుడు (శివుడు) ఒకరినొకరు చూసుకుని, తమకు మాత్రమే తెలిసిన చిరునవ్వును పంచుకున్నారు. శివుడు ఆ బాలకృష్ణుడిని ఆశీర్వదించి, యశోదమ్మ ఇచ్చిన భిక్షను స్వీకరించి, ఆనందంగా కైలాసానికి బయలుదేరాడు.
కథలోని అంతరార్థం
ఈ మధురమైన ఘట్టం కేవలం ఒక కథ కాదు, ఇది హరిహర అద్వైత తత్వానికి, భక్తి యొక్క శక్తికి నిదర్శనం. భగవంతుడు తన భక్తుని కోసం ఏ రూపంలోనైనా వస్తాడు, అలాగే, భక్తుడు తన భగవంతుని కోసం ఎంత దూరమైనా వెళతాడు అనడానికి శివుడే గొప్ప ఉదాహరణ. ఇది విష్ణువు, శివుడు వేర్వేరు కాదని, ఒకరినొకరు ఆరాధించుకునే ఒకే చైతన్య స్వరూపాలని నిరూపిస్తుంది.
తరచుగా అడిగే ప్రశ్నలు (FAQs)
ఈ కథ ఏ పురాణాలలో ఉంది? ఈ కథ గర్గ సంహితలోని బలభద్ర ఖండంలో, మరియు బ్రహ్మవైవర్త పురాణంలోని శ్రీకృష్ణ జన్మ ఖండంలో వివరంగా వర్ణించబడింది.
శివుడు అంత భయంకరమైన రూపంలో ఎందుకు వెళ్ళాడు?
సన్యాసులు, యోగులు బాహ్య సౌందర్యానికి, అలంకారాలకు అతీతంగా ఉంటారు. శివుడు తన సహజమైన యోగి స్వరూపంలోనే (బూడిద, సర్పాలతో) వెళ్ళాడు. ఇది నిజమైన భక్తికి బాహ్య రూపంతో సంబంధం లేదని సూచిస్తుంది.
యశోదకు ఆయన శివుడని తెలిసిందా?
లేదు. యశోదకు ఆయన ఎవరో తెలియదు. ఆమె కేవలం ఒక గొప్ప తపశ్శక్తి సంపన్నుడైన యోగిగా, సన్యాసిగా మాత్రమే భావించి, గౌరవించింది. ఆ తర్వాత కృష్ణుడే ఆమెకు అనేకసార్లు తన విశ్వరూపాన్ని చూపించి, తాను సాక్షాత్తు పరమాత్మనని తెలియజేశాడు.
లయకారుడైన శివుడు, ఒక పసికందు దర్శనం కోసం పసివాడిలా ఆరాటపడటం, ఆ పసికందు తన భక్తుడిని చూడగానే ఏడుపు ఆపి నవ్వడం... ఇది భగవంతునికి, భక్తునికి మధ్య ఉన్న స్వచ్ఛమైన ప్రేమ బంధానికి ప్రతీక. ఈ అపురూప గాథ మనకు భక్తి యొక్క మాధుర్యాన్ని, హరిహరుల ఏకత్వాన్ని తెలియజేస్తుంది.
ఈ అద్భుతమైన పౌరాణిక ఘట్టంపై మీ అభిప్రాయాలు ఏమిటి? మీకు తెలిసిన ఇతర హరిహర లీలలు ఏమైనా ఉన్నాయా? వాటిని క్రింద కామెంట్లలో పంచుకోండి. ఈ విలువైన సమాచారాన్ని మీ స్నేహితులతో షేర్ చేయండి!
మరిన్ని ఆర్టికల్స్ కోసం telugu13.com ను అనుసరించండి.
