కథ: పూర్వం కైలాస పర్వతం మీద శివపార్వతులు నివసించేవారు. ఒకరోజు పార్వతీదేవి స్నానానికి వెళ్ళబోతూ, తన స్నానానికి ఎటువంటి భంగం కలగకూడదని భావించింది. అప్పుడు తనకు అత్యంత నమ్మకమైన ద్వారపాలకుడు కావాలని సంకల్పించింది.
వెంటనే, తన శరీరానికి రాసుకున్న నలుగు పిండితో (సుగంధ లేపనంతో) ఒక బాలుడి రూపాన్ని సృష్టించి, దానికి ప్రాణం పోసింది. ఆ బాలుడు చాలా అందంగా, తేజస్సుతో వెలిగిపోతున్నాడు. పార్వతీదేవి ఆ బాలుడిని చూసి మురిసిపోయి, "నాయనా, నేను స్నానం చేసి వచ్చేంత వరకు ఈ ద్వారం వద్ద కాపలా ఉండు. నా అనుమతి లేకుండా ఎవ్వరినీ లోపలికి రానివ్వకు," అని ఆజ్ఞాపించింది.
ఆ బాలుడు సరేనని తల్లి ఆజ్ఞను శిరసావహించి, చేతిలో ఒక దండం పట్టుకుని ద్వారం వద్ద కాపలా కాయసాగాడు.
కొంతసేపటికి శివుడు అక్కడికి వచ్చాడు. లోపలికి వెళ్ళబోతుండగా, ఆ బాలుడు ఆయనను అడ్డగించాడు. "ఆగండి! మా అమ్మగారి అనుమతి లేకుండా ఎవ్వరూ లోపలికి వెళ్ళడానికి వీల్లేదు," అని గంభీరంగా చెప్పాడు.
తన ఇంట్లోకి తననే వెళ్ళనివ్వకుండా అడ్డుకుంటున్న ఆ బాలుడిని చూసి శివునికి ఆశ్చర్యం, కోపం రెండూ కలిగాయి. "నేను శివుడను, ఇది నా నివాసం. దారి తొలగు," అని చెప్పినా ఆ బాలుడు వినలేదు. తల్లి ఆజ్ఞను పాటించడమే తన ధర్మమని వాదించాడు.
దీంతో శివుడికి ఆగ్రహం కట్టలు తెంచుకుంది. ఆయన ప్రమథగణాలను పిలిచి ఆ బాలుడిని పక్కకు తొలగించమని ఆదేశించాడు. కానీ ఆ బాలుడు అసామాన్యమైన పరాక్రమంతో వారందరినీ ఓడించాడు. చివరికి, తన దారికి అడ్డువచ్చిన ఆ బాలునిపై ఆగ్రహంతో శివుడు తన త్రిశూలంతో ఆ బాలుని శిరస్సును ఖండించాడు.
శబ్దం విని బయటకు వచ్చిన పార్వతీదేవి, తన కుమారుడు శిరస్సు లేకుండా పడి ఉండటం చూసి విలపించింది. ఆమె ఆగ్రహంతో రౌద్రరూపం దాల్చింది. తన బిడ్డను తిరిగి బ్రతికించకపోతే సృష్టిని నాశనం చేస్తానని హెచ్చరించింది.
అప్పుడు దేవతలందరూ వచ్చి పార్వతీదేవిని శాంతింపజేశారు. శివుడు కూడా తన పొరపాటును గ్రహించి, బాలుడిని బ్రతికిస్తానని మాట ఇచ్చాడు. తన గణాలను పిలిచి, "మీరు ఉత్తర దిశగా వెళ్ళండి. మీకు మొదటగా కనిపించిన జీవి యొక్క శిరస్సును తీసుకురండి," అని ఆజ్ఞాపించాడు.
గణాలు ఉత్తర దిశగా వెళ్లగా, వారికి ఒక ఏనుగు పిల్ల మొదటగా కనిపించింది. వారు దాని శిరస్సును తీసుకువచ్చి శివునికి సమర్పించారు. శివుడు ఆ గజ ముఖాన్ని బాలుడి మొండేనికి అతికించి, మంత్రశక్తితో అతనికి తిరిగి ప్రాణం పోశాడు.
అలా గజ ముఖంతో పునరుజ్జీవనం పొందిన ఆ బాలుడిని చూసి పార్వతీదేవి ఆనందంతో ఉప్పొంగిపోయింది. శివుడు ఆ బాలుడిని అక్కున చేర్చుకుని, "ఇకపై ఇతను 'గణేశుడు' మరియు 'గణపతి' (గణాలకు అధిపతి) అని పిలవబడతాడు. ఏ పూజ, ఏ కార్యం ప్రారంభించే ముందైనా ప్రప్రథమంగా ఇతడిని పూజించిన వారికే విజయం చేకూరుతుంది. ఇతడు సర్వ విఘ్నాలను తొలగించే 'విఘ్నేశ్వరుడు' అవుతాడు," అని వరం ప్రసాదించాడు.
ముగింపు : ఈ కథ, కేవలం గణేశుడి పుట్టుకను మాత్రమే కాకుండా, తల్లి మాట పట్ల విధేయత, కర్తవ్య నిర్వహణ యొక్క ప్రాముఖ్యతను కూడా మనకు తెలియజేస్తుంది. ఒక సాధారణ బాలుడిగా తన తల్లి ఆజ్ఞను పాటిస్తూ ప్రాణత్యాగం చేసిన ఆ బాలుడు, తిరిగి గజాననుడిగా జీవం పోసుకుని, సమస్త గణాలకు అధిపతి అయ్యాడు. సర్వ విఘ్నాలను తొలగించే విఘ్నేశ్వరుడిగా, ఏ శుభకార్యానికైనా ప్రథమ పూజను అందుకునే దైవంగా పూజింపబడుతున్నాడు. ఇది దైవ సంకల్పం యొక్క గొప్పతనాన్ని మరియు భక్తి యొక్క శక్తిని చాటిచెబుతుంది.
ఈ గణపతి జనన కథ మీకు స్ఫూర్తినిచ్చిందని ఆశిస్తున్నాము. ఈ ఆధ్యాత్మిక ప్రయాణాన్ని కొనసాగిస్తూ, రేపు రెండవ రోజు కథ "ధ్రువుని అచంచల భక్తి" గురించి తెలుసుకుందాం. మళ్ళీ రేపు కలుద్దాం!
ఇక ఈ రోజుకు ఈ కథతో ప్రశాంతంగా నిద్రపోండి. శుభ రాత్రి.
