గోకులం... ఆ పేరు వినగానే మన కళ్ల ముందు మెదిలేది పచ్చని పచ్చికబయళ్లు, యమునా నది, గోవులు, గోపికలు మరియు వారందరి మధ్య చిరునవ్వులు చిందిస్తూ, అల్లరి చేస్తూ తిరిగే చిన్ని కృష్ణుడు. ఆ నందకిశోరుని బాల్యం ఒక అద్భుత కావ్యం. అతని ప్రతి చేష్ట ఒక లీల, ప్రతి మాట ఒక వేదం. కేవలం అల్లరి పనులతో అందరినీ ఆకట్టుకోవడమే కాదు, ఆ లీలల వెనుక ఎన్నో గూఢమైన అర్థాలు, ధార్మిక సందేశాలు దాగి ఉన్నాయి. వెన్న దొంగగా గోపికల హృదయాలను దోచిన ఆ చిన్ని కృష్ణుడు, గోవర్ధన గిరిధారిగా యావత్ గోకులాన్ని ఎలా కాపాడాడో ఆ మనోహరమైన కథలను తెలుసుకుందాం.
నవనీత చోరుడు - వెన్న దొంగ కృష్ణుడు
గోకులంలోని ఇళ్లకు తలుపులు ఉండేవి కావు, ఎందుకంటే అక్కడి ప్రజల మనసుల వలె వారి ఇళ్లు కూడా ఎంతో స్వచ్ఛమైనవి. కానీ చిన్ని కృష్ణుడు వచ్చాక, గోపికలు తమ వెన్న కుండలను కాపాడుకోవడానికి నానా తంటాలు పడాల్సి వచ్చింది. కృష్ణుడు తన స్నేహితులతో కలిసి ఇళ్లలోకి చొరబడి, ఉట్టెలపై ఉన్న వెన్న కుండలను చాకచక్యంగా దొంగిలించేవాడు. తను తిని, తన స్నేహితులకు పెట్టి, మిగిలినదాన్ని అక్కడ ఉన్న కోతులకు పంచేవాడు. ఈ వెన్న దొంగతనాలు కేవలం అల్లరి చేష్టలు కావు.
లీల వెనుక అంతరార్థం: గోపికలు తమ భక్తి, ప్రేమ అనే పాలను చిలికి, వెన్న వంటి స్వచ్ఛమైన హృదయాన్ని భగవంతునికి నైవేద్యంగా సమర్పించడానికి సిద్ధంగా ఉంచేవారు. కృష్ణుడు వారి భక్తిని స్వీకరించడానికే ఆ వెన్నను దొంగిలించేవాడు. భగవంతునికి కావలసింది మన సంపద కాదు, మన స్వచ్ఛమైన భక్తితో కూడిన హృదయం అని ఈ లీల తెలియజేస్తుంది.
యశోదకు ఫిర్యాదులు - నోట విశ్వరూపం
గోపికలు ప్రతిరోజూ యశోద వద్దకు వచ్చి, "యశోదా! నీ కొడుకు మా ఇళ్లలో పడి వెన్నంతా దొంగిలిస్తున్నాడు. వాడి అల్లరి భరించలేకపోతున్నాం" అని ఫిర్యాదు చేసేవారు. ఒకరోజు బలరాముడు వచ్చి, "అమ్మా! కృష్ణుడు మన్ను తిన్నాడు" అని చెప్పాడు. యశోద కంగారుపడి, కృష్ణుడిని మందలించి నోరు తెరవమని అడిగింది. కృష్ణుడు నోరు తెరవగానే, ఆ చిన్న నోటిలో యశోదకు పద్నాలుగు భువనాలు, సూర్యచంద్రులు, గ్రహాలు, నక్షత్రాలు, యావత్ సృష్టి కనిపించింది. తన కొడుకు సామాన్య బాలుడు కాదని, సాక్షాత్తు ఆ శ్రీమన్నారాయణుడని గ్రహించిన యశోద ఆశ్చర్యంతో నిశ్చేష్టురాలైంది.
ప్రాణాలు తీయవచ్చిన పూతనకు మోక్ష ప్రదానం
కంసుడు, తనను చంపేవాడు గోకులంలో పెరుగుతున్నాడని యోగమాయ ద్వారా తెలుసుకుని, కృష్ణుడిని చంపడానికి అనేకమంది రాక్షసులను పంపాడు. వారిలో మొదటిది పూతన అనే రాక్షసి. ఆమె ఒక అందమైన యువతి రూపంలో గోకులానికి వచ్చి, తన స్తనాలకు విషాన్ని పూసుకుని, కృష్ణుడికి పాలు పట్టే నెపంతో చంపాలని ప్రయత్నించింది. యశోద ఆమెను చూసి సామాన్య స్త్రీ అని భ్రమపడింది. పూతన కృష్ణుడిని ఎత్తుకుని పాలు ఇవ్వడం ప్రారంభించింది. కానీ ఆ మాయా కృష్ణుడు, ఆమె పాలతో పాటు ఆమె ప్రాణవాయువులను కూడా పీల్చేశాడు. పూతన భయంకరమైన కేకలు వేస్తూ తన నిజరూపంలో నేలపై కూలిపోయింది. ఆమె శరీరం నుండి సుగంధ పరిమళాలు వెలువడ్డాయి.
ఈ లీల యొక్క ప్రాముఖ్యత:
- శత్రువుకైనా మోక్షం: తనను చంపడానికి వచ్చినప్పటికీ, తల్లి రూపంలో వచ్చినందున శ్రీకృష్ణుడు పూతనకు ఉత్తమగతులు ప్రసాదించాడు. ఇది భగవంతుని అనంత కరుణకు నిదర్శనం.
- కపట భక్తి: బాహ్య రూపం ఎంత అందంగా ఉన్నా, లోపల విషం ఉంటే అది నిలవదని ఈ కథ సూచిస్తుంది. భక్తి అనేది స్వచ్ఛమైన హృదయంతో చేయాలి కానీ కపటంతో కాదు.
మద్ది చెట్లను కూల్చిన దామోదరుడు
కృష్ణుడి అల్లరిని భరించలేని యశోద, అతడిని ఒక పెద్ద రోలుకు తాడుతో కట్టేసింది. ఆ తాడు రెండు అంగుళాలు తక్కువ కావడంతో, ఎన్ని తాళ్లు తెచ్చి కట్టినా సరిపోయేది కాదు. చివరకు యశోద అలసిపోయినప్పుడు, కృష్ణుని కరుణతో ఆ తాడు సరిపోయింది. కడుపుకు తాడుతో కట్టబడినందున, ఆ రోజు నుండి కృష్ణుడికి "దామోదరుడు" అనే పేరు వచ్చింది. రోలుకు కట్టబడి ఉన్న కృష్ణుడు, ఆ రోలును ఈడ్చుకుంటూ వెళ్లి ఆవరణలో ఉన్న రెండు పెద్ద మద్ది చెట్ల (యమళార్జున వృక్షాలు) మధ్య నుండి దూరాడు. అతని శక్తికి ఆ రెండు చెట్లు పెనుశబ్దంతో నేలకూలాయి. ఆ చెట్ల నుండి నలకూబరుడు, మణిగ్రీవుడు అనే ఇద్దరు గంధర్వులు దివ్యరూపాలతో బయటకు వచ్చి, కృష్ణుడికి నమస్కరించి శాపవిమోచనం కలిగించినందుకు కృతజ్ఞతలు తెలిపారు.
గోవర్ధన గిరిధారి - ఇంద్రుని గర్వభంగం
గోకులంలో ప్రతి ఏటా ఇంద్రుడిని ప్రసన్నం చేసుకోవడానికి, వర్షాలు బాగా కురవాలని "ఇంద్ర యాగం" చేసేవారు. ఒకసారి కృష్ణుడు, "మనకు వర్షాలను, పంటలను ఇచ్చేది ఈ గోవర్ధన పర్వతం. మన గోవులకు పచ్చికను అందించేది కూడా ఈ పర్వతమే. కాబట్టి మనం ఇంద్రునికి బదులుగా గోవర్ధన గిరికి పూజ చేద్దాం" అని గోకులవాసులను ఒప్పించాడు. అందరూ కలిసి ఎంతో వైభవంగా గోవర్ధన పర్వతానికి పూజలు, నైవేద్యాలు సమర్పించారు.
ఇంద్రుని ఆగ్రహం - కృష్ణుని లీల
తనకు జరగాల్సిన పూజ జరగకపోవడంతో ఇంద్రుడు ఆగ్రహించి, గోకులంపై ప్రళయాన్ని సృష్టించాడు. సంవర్తకం అనే మేఘాలను పంపి, ఎడతెరిపి లేకుండా ఏడు రోజుల పాటు కుండపోత వర్షం, ఉరుములు, మెరుపులతో గోకులాన్ని ముంచెత్తాడు. గోకులవాసులు, పశుపక్ష్యాదులు భయంతో వణికిపోయి, రక్షణ కోసం కృష్ణుని వద్దకు పరిగెత్తారు. అప్పుడు ఆ చిన్ని కృష్ణుడు, తన చిటికెన వేలితో ఆ గోవర్ధన పర్వతాన్ని అవలీలగా పైకి ఎత్తి, గొడుగులా పట్టుకున్నాడు.
- గోకులవాసులు, వారి పశువులతో సహా అందరూ ఆ పర్వతం కిందకు చేరి రక్షణ పొందారు.
- ఏడు రోజుల పాటు కృష్ణుడు ఆ పర్వతాన్ని అలాగే మోస్తూ నిలబడ్డాడు.
- తన ప్రయత్నం విఫలమైందని గ్రహించిన ఇంద్రుడు, కృష్ణుని మహిమను తెలుసుకుని, గర్వం అణిగిపోయి వచ్చి క్షమాపణ వేడుకున్నాడు.
ఈ సంఘటన తర్వాత శ్రీకృష్ణుడు "గోవర్ధన గిరిధారి"గా ప్రసిద్ధి చెందాడు. ప్రకృతిని పూజించాలని, అహంకారాన్ని విడనాడాలని ఈ లీల మానవాళికి గొప్ప సందేశాన్ని ఇస్తుంది.
తరచుగా అడిగే ప్రశ్నలు (FAQs)
1. శ్రీకృష్ణుడు వెన్నను ఎందుకు దొంగిలించేవాడు?
జ: లౌకికంగా ఇది ఒక అల్లరి చేష్ట అయినా, దీని వెనుక ఆధ్యాత్మిక అర్థం ఉంది. వెన్న స్వచ్ఛతకు, ప్రేమకు చిహ్నం. భక్తుల స్వచ్ఛమైన భక్తి అనే వెన్నను తాను స్వీకరిస్తానని చెప్పడానికే కృష్ణుడు ఈ లీలను ప్రదర్శించాడు.
2. పూతన ఎవరు? ఆమెకు మోక్షం ఎందుకు లభించింది?
జ: పూతన పూర్వజన్మలో రత్నమాల అనే రాక్షస కన్య. వామనావతారంలో ఉన్న విష్ణువును చూసి, 'ఇతడు నా కుమారుడైతే పాలిచ్చి పెంచేదాన్ని' అని అనుకుంది. అదే సమయంలో, 'ఇలాంటి వాడిని చంపేయాలి' అని కూడా దుర్బుద్ధి కలిగింది. ఆ రెండు కోరికల ఫలితంగా, కృష్ణునికి పాలిచ్చే భాగ్యం, అతని చేతిలో మరణించి మోక్షం పొందే అదృష్టం ఆమెకు కలిగాయి.
3. గోవర్ధన గిరి పూజ వెనుక ఉన్న సందేశం ఏమిటి?
జ: మనకు జీవనాధారమైన ప్రకృతిని, మన చుట్టూ ఉన్న పర్వతాలను, నదులను గౌరవించి పూజించాలని ఈ కథ సందేశమిస్తుంది. కంటికి కనిపించని దేవతలకు చేసే ఆడంబరాల కన్నా, ప్రత్యక్షంగా మనకు సహాయపడే ప్రకృతిని ఆరాధించడం శ్రేష్ఠమని కృష్ణుడు నిరూపించాడు.
ముగింపు
బాల కృష్ణుని లీలలు కేవలం పిల్లల కోసం చెప్పే కథలు కావు. అవి జీవితంలోని ప్రతి దశకు అవసరమైన పాఠాలను నేర్పుతాయి. అతని అల్లరిలో ఆనందం, అతని చర్యలలో ధర్మం, అతని చిరునవ్వులో కరుణ దాగి ఉన్నాయి. వెన్న దొంగ నుండి గోవర్ధన గిరిధారి వరకు అతని ప్రయాణం, ఒక సాధారణ బాలునిగా కనిపిస్తూనే దైవిక శక్తిని ఎలా ప్రదర్శించాడో చూపిస్తుంది. ఈ కథలు మనకు భగవంతునిపై విశ్వాసాన్ని, ప్రేమను, భక్తిని పెంపొందిస్తాయి.
ఈ మనోహరమైన కథలలో మీకు అత్యంత ఇష్టమైన కృష్ణుని లీల ఏది? మీ అభిప్రాయాలను మరియు మీకు తెలిసిన ఇతర కథలను కింద కామెంట్స్‌లో మాతో పంచుకోండి!
