సంధ్యా దీపం యొక్క మహిమ - ఒక భక్తి కథ
పూర్వం ఒక గ్రామంలో లక్ష్మమ్మ అనే పేద భక్తురాలు ఉండేది. ఆమెకు సంపద లేకపోయినా, భగవంతునిపై అచంచలమైన విశ్వాసం ఉండేది. ఆమె గుడిసె చిన్నదైనా, ఎప్పుడూ శుభ్రంగా, పవిత్రంగా ఉండేది. లక్ష్మమ్మ ప్రతిరోజూ సూర్యాస్తమయం కాగానే, తన గుడిసె ముందు తులసికోట దగ్గర ఒక చిన్న మట్టి ప్రమిదలో దీపం వెలిగించేది.
ఆమె దీపం పెడుతూ, "ఓ భగవంతుడా, ఈ దీపపు కాంతితో మా ఇంట్లోని చీకటినే కాదు, మా మనసులోని అజ్ఞానమనే చీకటిని కూడా తొలగించు తండ్రీ" అని ప్రార్థించేది. ఆ దీపం ముందు కాసేపు కూర్చుని, తనకు వచ్చిన స్తోత్రాలు చదువుకునేది.
ఆ గ్రామంలోనే ఒక ధనవంతుడు ఉండేవాడు. అతనికి పెద్ద భవనం, అపారమైన సంపద ఉన్నా, సాయంత్రం వేళ దీపం పెట్టే అలవాటు లేదు. "పగలంతా వెలుతురు ఉంది కదా, మళ్లీ సాయంత్రం ఈ దీపాలు ఎందుకు?" అని ఎగతాళి చేసేవాడు.
ఒకనాడు, ఆ గ్రామానికి ఒక మహర్షి వచ్చారు. ఆయన నేరుగా లక్ష్మమ్మ గుడిసెకు వెళ్లి, ఆమె వెలిగించిన సంధ్యా దీపం ముందు కూర్చుని ధ్యానం చేసుకున్నారు. ఆ కాంతిలో ఆయన ముఖం ప్రశాంతంగా వెలిగిపోయింది. లక్ష్మమ్మ ఆశ్చర్యపోయి, "స్వామీ, మీరు నా పేద గుడిసెకు రావడం నా భాగ్యం" అంది.
ఆ మహర్షి నవ్వి, "అమ్మా, నేను వచ్చింది నీ గుడిసెకు కాదు. సూర్యాస్తమయ సమయంలో, ఏ ఇంట్లో అయితే భక్తితో దీపం వెలుగుతుందో, ఆ ఇల్లు దేవాలయంతో సమానం. ఆ సమయంలో దేవతలు భూసంచారం చేస్తూ ఉంటారు. ఎక్కడైతే ఇలా సంధ్యా దీపం వెలుగుతుందో, అక్కడికి లక్ష్మీదేవి ఆకర్షితురాలై వస్తుంది. ఈ దీపం కేవలం నూనెతో వెలిగేది కాదు, నీ భక్తితో వెలుగుతోంది. అందుకే ఈ ప్రదేశం ఇంత పవిత్రంగా ఉంది" అన్నారు.
ఆ తర్వాత మహర్షి, ఆ ధనవంతుడి ఇంటి వైపు చూపిస్తూ, "ఆ పెద్ద భవనంలో సంపద ఉండవచ్చు, కానీ సాయంత్రం వేళ దీపం లేకపోవడం వలన అక్కడ అలక్ష్మి (చీకటి, ప్రతికూల శక్తి) నివసిస్తుంది. సంధ్యా దీపం పెట్టడం అంటే, లక్ష్మీదేవిని మన ఇంట్లోకి సాదరంగా ఆహ్వానించడమే" అని చెప్పారు.
కథలోని నీతి: సాయంత్రం పూజలో వెలిగించే దీపం కేవలం చీకటిని పారద్రోలడానికే కాదు. అది మనలోని ప్రతికూల శక్తులను తొలగించి, సానుకూలతను, జ్ఞానాన్ని మరియు సిరిసంపదలను ప్రసాదించే లక్ష్మీదేవిని మన గృహంలోకి ఆహ్వానిస్తుంది. అందుకే సాయంకాలం చేసే దీపారాధనకు అంతటి ప్రాముఖ్యత ఉంది.
