'భయం' అనే పదం వినగానే మనలో చాలా మందికి ప్రతికూల ఆలోచనలు వస్తాయి. కానీ నిజానికి, ప్రతి మనిషికి కొంత భయం ఉండాలి, అది అవసరం కూడా. ఇక్కడ మనం పిరికితనం గురించి మాట్లాడటం లేదు, 'పాపభీతి' లేదా పరిణామాల పట్ల ఉండే భయం గురించి చర్చిస్తున్నాం. ఈ భయమే మనల్ని తప్పు దారి పట్టకుండా కాపాడుతూ, సమాజ శ్రేయస్సుకు దోహదపడుతుంది.
సమాజ శ్రేయస్సుకు భయం ఎందుకు అవసరం?
సమాజం సక్రమంగా నడవాలంటే కొన్ని నియమ నిబంధనలు, కట్టుబాట్లు అవసరం. చట్టం పట్ల భయం లేకపోతే నేరాలు పెరిగిపోతాయి. పెద్దల పట్ల గౌరవం, సమాజం పట్ల బాధ్యత వంటివి కూడా ఒక రకమైన భయం నుండే పుడతాయి. 'మనం తప్పు చేస్తే నలుగురూ ఏమనుకుంటారో' అనే భయం చాలా మందిని తప్పు చేయకుండా ఆపుతుంది. ఈ భయం ఒక వ్యక్తిని క్రమశిక్షణతో, నైతిక విలువలతో బ్రతికేలా చేస్తుంది. అది లేనప్పుడే మనిషి విచక్షణ కోల్పోయి, అహంకారంతో విర్రవీగుతాడు. నిజానికి, ఈ భయమే వ్యక్తిగత స్వేచ్ఛకు, సామాజిక భద్రతకు మధ్య ఒక వారధిలా పనిచేస్తుంది. ఎవరికీ కీడు చేయకూడదు, అన్యాయం వైపు వెళ్ళకూడదు అనే ఆలోచన ఈ భయం వల్లే కలుగుతుంది. అందుకే, ఆరోగ్యకరమైన భయం సమాజానికి ఒక శ్రీరామరక్ష.
పాపభీతి – మనల్ని కాపాడే అంతరాత్మ
పాపభీతి అంటే పాపం చేయడానికి భయపడటం. ఇది మన అంతరాత్మ యొక్క స్వరం. ఒక పని చేసే ముందు, "ఇది సరైనదేనా? దీనివల్ల ఇతరులకు కీడు జరుగుతుందా? దీని పరిణామాలు ఎలా ఉంటాయి?" అని మనల్ని మనం ప్రశ్నించుకునేలా చేసేదే ఈ పాపభీతి. ఈ భయం ఉన్నవారు ఎవరికీ హాని తలపెట్టరు, అబద్ధాలు చెప్పరు, మోసం చేయరు. వారు తమ కర్మ ఫలాలకు భయపడతారు. భగవంతుడు అన్నీ చూస్తున్నాడనే నమ్మకం వారిని తప్పు చేయకుండా కాపాడుతుంది. గరుడ పురాణం వంటి గ్రంథాలు పాపాలు చేసేవారికి ఎలాంటి శిక్షలు ఉంటాయో వివరిస్తాయి. ఆ శిక్షల పట్ల భయం కూడా మనిషిని ధర్మ మార్గంలో నడిపిస్తుంది. అంతిమంగా, ఈ పాపభీతే మన వ్యక్తిత్వాన్ని ఉన్నతంగా తీర్చిదిద్దుతూ, మనల్ని ప్రమాదాల నుండి కాపాడుతుంది.
పురాణాలలో భయరహితుల గతి ఏమైంది?
మన పురాణాలు, ఇతిహాసాలు భయభక్తులు లేకుండా, అహంకారంతో ప్రవర్తించిన వారి పతనాన్ని స్పష్టంగా వివరిస్తాయి. దీనికి కొన్ని ఉదాహరణలు చూద్దాం.
హిరణ్యకశిపుడు మరియు ప్రహ్లాదుడు
హిరణ్యకశిపుడు గొప్ప వరగర్వంతో, తనకు మృత్యువు లేదనే అహంకారంతో జీవించాడు. అతనికి దేవుడంటే భయం లేదు, పైగా విష్ణువును తీవ్రంగా ద్వేషించాడు. తన కుమారుడైన ప్రహ్లాదుడు విష్ణు భక్తుడని తెలిసి, అతడిని అనేక రకాలుగా హింసించాడు. భగవంతుడి పట్ల భయం లేని హిరణ్యకశిపుడు చివరికి నరసింహస్వామి చేతిలో అత్యంత దారుణంగా హతమయ్యాడు. కానీ, తండ్రిని చూసి భయపడకుండా, భగవంతుడిపై భయభక్తులతో ఉన్న ప్రహ్లాదుడు దైవానుగ్రహాన్ని పొంది, కీర్తి ప్రతిష్టలు సాధించాడు. ఇది భక్తికి, అహంకారానికి మధ్య ఉన్న తేడాను స్పష్టంగా చూపుతుంది.
రావణుడి అహంకారం మరియు పతనం
రావణుడు మహా పండితుడు, శివ భక్తుడు మరియు అపారమైన శక్తి సంపన్నుడు. కానీ, 'నన్ను ఎవరూ ఏమీ చేయలేరు' అనే అహంకారం, భయం లేకపోవడం అతని పతనానికి కారణమయ్యాయి. పరస్త్రీని అపహరించడం మహా పాపం అనే భయం లేకుండా సీతను అపహరించాడు. ఎందరో హితవు చెప్పినా వినకుండా, తన శక్తిపై ఉన్న గుడ్డి నమ్మకంతో యుద్ధానికి సిద్ధపడ్డాడు. చివరికి, శ్రీరాముడి చేతిలో తన సర్వస్వాన్ని, వంశాన్ని కోల్పోయి నాశనమయ్యాడు. భయం లేని అహంకారం ఎంతటివారినైనా ఎలా నాశనం చేస్తుందో చెప్పడానికి రావణుడి కథ ఒక పెద్ద ఉదాహరణ.
కురుసభలో అధర్మం – వినాశనానికి దారితీసిన నిర్భయం
మహాభారతంలో, నిండు సభలో ద్రౌపదిని అవమానిస్తున్నప్పుడు కౌరవులు పరిణామాల గురించి భయపడలేదు. ధర్మాన్ని అవమానిస్తే, ఒక స్త్రీని నిస్సహాయురాలిని చేస్తే తమ వంశం నాశనమైపోతుందనే భయం వారిలో కొంచెం కూడా లేదు. ఆ నిర్భయత్వమే మహాభారత యుద్ధానికి, వారి సర్వనాశనానికి దారితీసింది. భయభక్తులు లేకుండా ప్రవర్తిస్తే పరిణామాలు ఎంత తీవ్రంగా ఉంటాయో ఈ సంఘటన మనకు తెలియజేస్తుంది.
ముగింపుగా, భయం అనేది మన శత్రువు కాదు, అది మనల్ని కాపాడే ఒక మిత్రుడు. చట్టం పట్ల, ధర్మం పట్ల, మనస్సాక్షి పట్ల ఉండే భయం మనల్ని, మన సమాజాన్ని ఉన్నతమైన మార్గంలో నడిపిస్తుంది. పురాణ పాత్రల వలె అహంకారంతో నిర్భయంగా ప్రవర్తించకుండా, ప్రహ్లాదుడి వలె భయభక్తులతో జీవించడం ద్వారా మనం మానసిక ప్రశాంతతను, దైవానుగ్రహాన్ని పొందగలుగుతాం. గుర్తుంచుకోండి, మన పాపభీతే మనకు శ్రీరామరక్ష!
ఈ కథనం మీకు నచ్చిందని ఆశిస్తున్నాము. మరిన్ని ఇలాంటి స్ఫూర్తిదాయకమైన కథనాల కోసం మా వెబ్‌సైట్ telugu13.com ను అనుసరించండి.
